діңгек
— зат. Белгілі бір мақсатқа пайдалану үшін орнатылған қада, тіреу, кейде «мұнара» деп те атайды. ир. зат. Талдың тұтас денесі, кесіндісі, бағана. ир. зат. Талдың тұтас денесі, кесіндісі, бағана …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
діңгек
— (Алм.: Қарат., Еңб қаз.) арқалық, белағаш астына қойылатын тіреу …
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мама ағаш
— зат. Ат байлайтын діңгек. Ат байлайтын діңгек ағаш. Ат байлайтын діңгек ағаш …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бергек
— зат. этногр. 1. Сәукеленің төбесіндегі алтынмен, күміспен әшекейленген қатырғы, төбелдірік (Қаз. этнография., 1, 478). Б е р г е к к е моншақ қадаған жібек желек бекітіледі (Бұл да). 2. ауыс. Діңгек, тірек, қазық. «Шіркін Базаралы оқыған болса,… …
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ағаш ұқсату
— Қолөнердің көне түрі. Ол төрт топқа бөлінеді: «Балташылар» үй құрау, еден төсеу, діңгек, тұғыр, арба, шана, есік жақтау, саябан жасаушылар. «Үйшілер» киіз үй сүйегін, адалбақан, асадал, сүйреткі, күйме жасайтын ісмерлер. «Оймашылар» ыдыс аяқ,… …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аша
— зат. 1. Екі не одан да көп тармаққа айырылып шыққан ағаш. 2. Арқалықты, яки бел ағашты астынан тіреп қоятын басы айыр тіреу, діңгек. 3. Мал байлайтын айыр тармақты ағаш; мама. 4. Киім ілетін қысқа қысқа ашалары бар ағаш; адалбақан. 5. Айыр. зат.… …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
баған
— зат. Бағана, діңгек …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бағана
— зат. Тіреу аша, үйдің тіреуі. Бағананың діңі жұмыр келіп, аша тәрізді болады. зат. Жерге тігінен орнатылған жуан әрі ұзын діңгек …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қада
— зат. Бірдемені байлау я ілу, тіреу үшін жерді қазып орнататын діңгек …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сайғақ
— зат. Бір нәрсені ұруға арналған қатты ағаш, сойыл. зат. Жапан түзде үйірг үйір болып өмір сүретін аң, ақбөкен. зат. Зираттың басына белгі ретінде қойылатын таяқ, діңгек ағаш …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тіреуіш
— зат. Тіреу ретінде қойылатын діңгек, сырық …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
өре
— зат. 1. Қүрт, ірімшік, жеміс жидек т.б. тағамдар қептіруге арналған сөре. Ерте кезде оның бір жақ басын киіз үйдің маңдайшасына тіреп, екінші басын екі тіреуге бекітіп қоятын. Осы кезде екі жақтауын төрт тіреуге бекітіп, үстіне ши төсейді. Ши жоқ …
Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аяқбау
— 1 Қ орда., Қарм.) киіз үй уығының шашақты бауы 2 1. (Гур., Маңғ.) етектасты байлайтын жіп. 2. (Гур., Маңғ.; Рес., Волг.; Қост.: Об., Торғ.) қайық діңгегін бекітетін арқанның төменгі жағы. А я қ б а у д ы мықтап байламаса, діңгек босап кетеді (Гур …
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұлт
— 1 (Орал, Чап.) резеңкеден істелген мочалка 2 (Қост.: Торғ., Аман., Жанг.; Қ орда: Сыр., Жал.) діңгек, тіреу, бағана, шығырдың қадасы. Бұрынғыдай үрліктің астына б ұ л т салмаймыз Қ орда., Сыр.). Шығырдың төбесіндегі төбелдірігін ұстап тұратын… …
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұт
— (Қост.: Аман., Торғ.) діңгек, тірек, бағана (шығырдың тірегі), шығырдың әрбір бұрышына орнатқан діңгегі. Б ұ т шығырдың төбесін, төбелдірігін ұстап тұрады (Қост., Торғ.) …
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ірей ағаш
— (Қарақ., Мой.) желкенді керіп тастауға қажетті матша (діңгек) қасындағы тіреп қоятын кішкене ағаш …
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
from Publication digest https://ift.tt/3fgqZmP
